Dinsdag 4 oktober Vandaag op pad in Jaipur, de roze stad en stad van vele Maharadja's. Eerst een soort city-tour, langs de Albert-music Hall en langs het paleis van de winden. Hierachter stonden de harem-dames te kijken naar de festiviteiten in de stad. Deze stad wordt ook de 'roze-stad' genoemd, omdat toen Koning Albert hier op bezoek kwam, alles oud-roze is geverfd. Daarna op pad naar het Amber-fort iets buiten de stad op een heuvel gelegen. Hier hebben de Maharadja's een fort gebouwd, maar i.v.m. water gebrek boven op de berg zijn ze later afgedaalt naar het dal, wat nu Jaipur is. We gingen eerst een stukje met de bus en later met jeeps de berg op naar het fort. Rondom de jeeps wemelde het van de 'vrienden' die ons iets aan wilde smeren. Het fort was weer erg mooi, met name de spiegelzalen. Dit waren de slaapkamers van de vroegere Maharadja's die volledig met vele kleine bolle spiegeltjes zijn bedekt, zodat wanneer hier een kaarsje werd aangedaan, alles mooi flikkerde als een sterrenhemel. De spiegeltjes waren geimporteerd uit België. Daarna bekeken we nog de slaapkamers van alle vrouwen en concubines. Terug naar beneden werden we wederom belaagd door alle verkopers en hebben we toch maar weer wat goedkope souvenirs gekocht. De verkopers zijn erg opdringerig. Inmiddels zat er een goochelaar in de bus, die wat foute trucjes liet zien terwijl we weer naar de stad reden. Langs het zomerpaleis wat midden in een kunstmatig meer lag, door naar een tapijtweverij. Hier kregen we demonstraties en uitleg over het stempelen van stoffen en het weven van tapijten. Niet alleen het weven zelf maar ook het op lengte knippen van de polen, het wassen, het weer uitlijnen van de motieven met een metalen pin tot en met het schroeien van het tapijt aan de achterzijde en de laatste keer wassen. Er waren diverse vormen, maten en tapijten van verschillende materialen als wol, kasjmier en zijden. Er zat helaas alleen geen vliegend exemplaar bij. Deze tapijtjes zijn hier een stuk goedkoper dan in Nederland, maar nog steeds prijzig en wij vonden ze toch niet zo leuk staan in ons interieur ;-) Wel een gratis lekkere lunch met rum-cola, mmmmm. Door naar het paleis van de Maharadja die er nu nog steeds zit. Hij heeft alleen geen politieke macht meer, maar nog wel veel geld en status. Het was een leuk paleis, met een museum erbij vol met koninklijke kledingstukken en wapens. Inmddels waren we echter, ook door de warmte wat paleis-moe, dus we wilden terug naar ons hotel. Daar hebben wij vlakbij nog snel een laatste fles alcohol ingeslagen voor onze verzameling in Nederland en zijn daarna lekker wezen plonzen in het zwembad op het dak van het hotel. Straks hebben we een gezamelijk afscheidsdiner ergens op een leuke locatie en dan volgt alweer onze laatste nacht in India. |
Maandag 3 oktober Vandaag op pad naar Jaipur, de hoofdstad van Rajastan. Onderweg nog een stop bij een geheel verlaten stad. Hier had de toenmalige Maharadja een enorm fort met binnenin een stad gemaakt, met een paleis, met baden etc etc, maar hij en zijn 3 vrouwen + 800 concubines hebben hier maar 20 jaar gewoond. Er was namelijk 1 probleem: ze hadden geen water! Dus na 20 jaar werd deze mooie stad verlaten en nu staat alles er leeg bij. Maar ondanks dat het al 500 jaar leeg staat, is het nog in superconditie, dus weer mooi om te zien. Buiten stonden weer vele verkopers, waar we weer met moeite doorheen kwamen, zijn af en toe net piranja's. Daarna verder naar Jaipur, de roze stad met vele Maharadjas. Deze weg was stuker beter dan we tot nu toe hebben meegemaakt: bijna geen gaten, bijan geen kuilen, bijna geen bobbels en bijna geen hobbels onderweg. Het was zowaar een 2-baans weg, een soort snelweg. We zeggen 'een soort', want op de snelweg in Nederland lopen geen kamelen met wagen erachter, lopen ook geen wandelaars, hoeven we ook af en toe niet flink op de rem te staan om een koe te ontwijken en mag je niet rechts, links, voor- of achterwaarts mensen inhalen. En onderweg ook nog wat cliche's gezien: overvolle bussen, waarbij de deuren niet meer dichtkonden, omdat daar armen en benen uitstaken, of vrachtauto zo vol geladen dat er hele groepen mensen bovenop het laadgedeelte zaten. Het allerbeste attribuut voor elke auto, bus, vrachtauto, tuk-tuk of scooter is toch ook zeker wel de claxon: flink veel en lang toeteren!!! Onderweg nog even lekker gelunched en eind middag waren we er: een heel mooi hotel met zwembad op het dak. Wij besloten eerst met een 6 in 1 tuk tuk (hilariteit!!) naar een shopping mall te gaan. Even rondgesnuffeld en weer in zelfde tuk tuk terug. Straks gaan we op het dak hier van ons hotel een hapje eten. |
Zondag 2 oktober Vandaag weer een hoogtepunt uit onze reis: de Taj Mahal. We werden in de eerste bus al gewaarschuwd dat de controles streng waren: geen reserve-batterijen, geen eigen water, geen videocamera, geen wapens etc etc. Na de eerste bus ( die niet in de buurt mocht komen), overstappen op een soort over-sized golfkarretjes om wederom te horen wat er allemaal echt niet mee naar binnen mocht. Inmiddels hadden we allemaal wel een klein eigen flesje water gekregen evenals slofjes om over je schoenen te trekken, mmmmm, het wordt steeds beter en beter. Inmiddels loopt de temperatuur wel gestaag naar de 35+, dus maar hopen dat we genoeg hebben aan dat kleine flesje water. Door de security met scanners en wat gefouilleer, de videocamera's in de kluis en op pad. Nou eerlijk is eerlijk: die Taj is echt een super mooi, inmens groot bouwwerk. WAUW!!! Iedereen even op DE foto met de Taj en de symmetrische tuinen op de achtergrond, dus allemaal even dringen en water Indiers wegduwen, want we waren hier vandaag in grote getalen. Ook nog een groepsfoto en Jantine met onze gids Wiebren probeerden nog een spectaculaire foto met sprong onder veel hilariteit. Erg warm in die brandende zon, dus naar binnen naar dat mausoleum: dringen geblazen en je ellebogen wat gebruiken. Er stond wel een keretje te fluiten dat we geen foto's mochten maken, maar ach: tegen continu 300 camera's kon ook hij niet tegenop fluiten. Ernaast nog een moskee bezocht en wat souvernirs voor onze kast in de huiskamer. Met golfkarretje weer terug naar de bus, op weg naar het Agra-fort. Iets verderop aan de rivier met ook weer mooie uitzichten op de Taj. Dit fort was ook weer inmens groot, met mooie doorkijkjes, dus weer erg leuk. Alleen jammer dat de Maharadja die de Taj had gebouwd voor zijn vrouw, hier zijn laatste 8 jaren van zijn leven moest spenderen, omdat hij door zijn 3e zoon was afgezet. Terug naar ons hotel. Aangezien de temperatuur inmiddels richting de 40 graden ging, meteen richting zwembad, 6 ligbedden in de schaduw geconfisceerd en de lunch besteld, mmmmm toch een heerlijk leventje zo. Eind middag met z'n 6-en met 3 tuk tuks nog wat wezen shoppen voor souvenirs, maar al die mensen hier lokken je hun sjopje in en kijken is meteen showen en je komt niet meer van ze los. 's avonds met de groep uit eten bij hotel ernaast, waar een man zat die ja hand las evenals de sterren voor je kon lezen. Dit wilde Jantine wel proberen, dus zij weet nu haar toekomst....erg grappig maar onwaarschijnlijk dat hij uitkomt. Na nog een drankje en een potje kaart: naar bedje. |
Zaterdag 1 oktober Vandaag stonden we op in Orchha om een kleine stadstour te doen per tuk tuk. De bus zou vooruit gaan met de koffers, die moesten dus wel op de gang komen te staan. Alles wat we die dag nog nodig zouden hebben moest in de handbagage, wijzelf gingen namelijk per trein naar Agra. Allereerst bezochten we het oude Maharadja paleis in het stadje. Dit paleis was al jaren verlaten en al evenveel jaren in verval. Toch gaf het een goed beeld hoe het er toen zo ongeveer heeft uitgezien. Enkele blauwe en groene kleuren op de gevels waren nog te zien, de rest van de kleuren waren weg, het gebruikte zandsteen was kaal en grauw. Direct naast het oude paleis stond nog een nieuw paleis, nou ja nieuw........ ook dit gebouw was flink in verval. Hier waren nog wat schilderingen te bewonderen waaronder die in één van de vroegere slaapkamers. Van daaruit reden we met de tuk tuks verder naar een tempel die de vorm van een vogel zou hebben, twee vleugels en bovenop de entree zat een vogelkop. De achterste toren had een kleine piek dat dan zijn staart moest zijn. Een beetje ver gezocht maar toch. Ik moest hierbij denken dat één van de projecten op mijn werk, drie woontorens genaamd de reigers ook beter op poten in een plas hadden kunnen staan. Eveneens een beetje ver gezocht. Na deze tempel reden we terug richting hotel, daar dan weer naast stond nog een klein tempelcomplex van een stuk of 5 torens. Deze werden al wat sneller bekeken (tempelmoe voor de dag......) waarna we terug naar het hotel liepen (Erik) en reden met de tuk tuk (Jantine). Het was ook maar iets van 50 meter lopen. Bij het hotel schoten we snel de badkleding weer aan om het zwembad in te kunnen. Daar hebben we dus een uurtje geleden. Erik is toen samen met Joop het 'stadje' ingelopen om water te kopen en een snack voor in de trein. Daarna was het snel weer terug het zwembad in. Aan het einde van de middag vertrokken we met auto's en busjes naar het station van Orchha. Op het station mochten we in een wachtruimte plaatsnemen voor de luxere wagons. De wachtkamer was dit niet, we konden aanvankelijk niet binnen omdat iemand letterlijk bezig was alle zooi buiten te vegen. Enfin, nadat de zooi buiten was konden we nog een uurtje zitten om te wachten op de trein. De trein was maar een paar minuten te laat. In de trein hadden we met de groep gereserveerde plaatsen, maar een groep chinese toeristen persten zichzelf door de wagon in tegengestelde richting dan dat wij gingen. En dan zijn die chinezen fel, ze duwen echt gewoon door. In de trein kregen we al snel een dienblad voor onze neus met een boterham met iets van wortel, een gefrituurd ding met naar verluid iets vrij pittigs erin en een kartonnen pakje mangosap. Mmmmmmm, heerlijk allemaal, maar niet heus. Dat gefrituurde ding hebben we maar niet gegeten, we weten immers niet hoe dat ding is klaargemaakt. Nu zitten we in de trein het blog te typen en zien we de conducteur boos kijken als hij bemerkt dat wij geen kaartjes hebben, die heeft immers de reisleider en die heeft samen met nog een groepsgenoot een stoel in de volgende coupé. We zijn benieuwd hoe het volgende hotel in Agra zal zijn...... |
Vrijdag 30 september Vandaag lekker eens uitgeslapen tot 8.00 uur whoehoe! Na ons ontbijt op pad naar Orchha. Dit is zo'n 170 km en zelfs met deze wegen zou het toch maar 4 uurtjes moeten duren. Onderweg gelunched in een oud Maharadja paleis, waar de ober onwijs traag was, Erik dus half uurt op drinken moest wachten, en daarna nogmaals wachten op het eten, maar vooruit: na 4x uitleggen wat we nu als lunch hadden besteld, hoefden we uiteindelijk maar €2,50 voor ons beiden gezamelijk af te rekenen.....niet te duur dus. Ernaast stond nog een tempel, met weer wat mooie vieze plaatjes (kleine penisjes, homo-sex en verschillende standjes) wat weer wat hilariteit bracht. Onderweg weer een happy hour met rum-cola en chips (wordt bijna een gewoonte iedere dag). Aangezien de rit toch weer stuk langer duurde dan gepland (volgens ons omdat we via een landweg gingen ipv via een wat grotere weg), kwamen we eind middag in Orchha aan. Lijkt ons een leuke plaats, maar gezien de warmte: eerst maar een lekkere plons in ons zwembad gemaakt. Straks lekker diner en waarschijnlijk weer wat kletsen en kaarten. |
Donderdag 29 september Vandaag na het ontbijt naar DE erotische tempels van Khajuraho. Vooral al veel grapjes over dat de dames vanavond zeker weer "hoofdpijn" zouden hebben. Het was al fijn lekker warm aan het worden. Dit tempelcomplex was een hele verrassing: erg groot, mooi een veel details. AL die tempels bestaan uit honderden beeldhouwwerken en uiteraard vele met een kamasutra-thema. Alle 84 standjes zijn wel gebeeldhouwd, vrouwen met grote boobies en zelfs een man die met met een paard doet. We hebben erg gelachen. Wij hebben nog even wat nieuwe kaartspellen gekocht, want de huidige kaarten raken inmiddels toch wel wat smoezelig en we zijn de ruiten aas achterin de bus ergens kwijt geraakt bij een diepe kuil. Interessante plaatjes staan er op dee kaarten, dus de mannen zullen misschien wat afgeleid raken. De lunch was trouwens een zelfde drama als gister: duurde erg lang en snappen deden ze ons niet, maar vooruit. Terug in het hotel: een nieuw mooi zwembad verkend, en nu dus maar even het blog typen. We hebben vanmiddag al de pizzeria gezien waar we vanavond lekker gaan eten, verheugen ons er nu al op. Wist u dat: voor dat kamasutra-gedoe moet je toch wel erg lenig zijn (en niet te zwaar wegen) |
Woensdag 28 september Zoals eerder gezegd: er zitten 2 lange reisdagen in ons programma en inderdaad, de 2e is vandaag. 410 kilometer vandaag te gaan en helaas de verwachting is er toch 11 uur over gaan doen. Dus vroeg op, om om 7.00 uur op pad te gaan. Nou we hebben al veel gezegd over de compleet missende kwaliteit van de wegen, nou de rit van vandaag was echt veel volop hobbel de bobbel, schud schud. Wij zitten vrijwillig op de achterbank, aangezien anderen daar misselijk zouden worden. Hebben wij geen last van en we hebben bovendien 5 plekken voor ons 2-en, prima toch. Een ander voordeel is dat wij met zijn 4-en weer makkelijk kunnen kaarten achterin, dus Jantine werd weer ingelijfd in het team, en prompt won ze weer 100%. Onderweg weel veel armoede, rieten hutjes, loslopende koeien en zwaaiende kinderen. Mooie natuur met rijstvelden en bergen, maar ook een lunch waarbij 40 gerechten maar binnen bleven komen, terwijl we toch echt niet met zoveel man zijn. Gelukkig had Wieb onze reisleider om 16.00 uur weer een 'happy hour' ingelast. Tijdens de vorige lange rit hadden we ook zo'n happy hour, maar toen bleven we doorrijden en op dit soort slechte wegen, zat de rum letterlijk achter je oren. Deze keer werd de bus dus even stilgezet, de rum-cola en chips weer uitgedeeld. Erg fijn dat de fles achterin de bus op moest en wij dus 50% rum en 50% cola kregen, wij 2x kregen ingeschonken en de 2 dames voor ons niet meer hoefden, dus op een niet al te volle mag 4 rum-colaatjes....die kwamen wel een beetje aan. Dus Jantine de slappe lach en de hele bus aan de zang, "als de klokken van Arnemuiden" en "aan de Rotte", kwamen voorbij, als ook "hoofd-schouders, knie en teen" en "tomatensap". Erg gezellig dus. Om 19.00 uur waren we dus in ons volgende hotel. Nog even wat eten in het hotel, maar dit was echt niet te kanen. Sterker nog: Erik bestelde een 'hot fudge' al toetje en kreeg een ijsje met chocolade-saus erover....en die ober maar waarderen dat dit de hot fudge was. Wiebe presteerde het om 4x zijn gerecht terug te sturen, dus morgen eten we zeker ergens anders. Niet al te laat naar bed, want na vandaag waren we toch wel wat gaar allemaal. Wel heerlijk zachte bedden en zachte kussens mmmmmmmmm. Wist u dat: als je een koe aanrijdt (want die zijn heilig hier), je levenslang kan krijgen! |
Dinsdag 27 september Vandaag erg vroeg op, want vandaag gaan we het ochtendritueel bekijken bij de Ganges. Dus 4.00 wakker om op pad te gaan. Eerst met de bus, in het donker nog veel zielige zwervers zien liggen slapen, daarna nog een stukje lopen naar de Ganges. En ondanks het tijdstip van 5.00 uur was het me er al druk. Vol badende mensen, mensen die hun jerrycannetjes vol gooiden, om thuis ook nog wat heilig ganges water te hebben, vol mensen die met kleren aan die Ganges maar inliepen om te wassen. Je keek daadwerkelijk je ogen uit, zo onwijs bijzonder! Daarna met de gids een stukje verderop gelopen, dwars door smalle kleine straatjes, waar het uiteraard niet al te fris rook omdat iedereen poept en plast waar hij wil, maar bovendien ook alle koeien, varkens, apen en honden naar eigen believen hun behoeftes doen. Vol afval en vliegjes, maar ook dus weer een enorme belevenis om doorheen te lopen, alleen dus goed kijken of je nergens intrapt. We gingen dus naar de crematieplaatsen van Varanasi. Deze zijn ontzettend heilig, mensen komen van heinde en verre om hier gecremeerd te worden, want als je als Hindoe hier gecremeerd wordt, beland je meteen in de hemel, dus mooi meegenomen. Kost alleen 4 bomen en heel wat ruppies, dus a, veel vervuiling aangezien het cremeren hier 24 uur per dag doorgaat en b, dit is niet voor de armen wegelegd, deze worden soms zo dan maar in de Ganges gelegd. De meeste crematieplaatsen waren echter door de hoge waterstand onder water komen te staan en dus was er nu een nood-crematieplaats opgericht, waar we geen foto's mochten maken, maar wel nog fijn wat menselijke resten lagen die straks die Ganges ingingen. Daarna maar terug naar de bus en terug naar ons hotel voor een ontbijtje. Sommige hadden toch wel een beetje al gegeten en gedronken al alles van vandaag. De rest van de dag was ter vrije besteding, dus wij besloten met z'n 6-en een taxi naar een fort te nemen aan de andere kant van de Ganges. Onderweg weer ogen uigekeken en het fort + bijbehorende museum was zeker aan te raden. Een heel mooi oud koloniaal gebouw (wat uiteraard geheel verwaarloosd wordt) met erin een museum, maar wel met mooi uitzicht op de Ganges. Eenmaal terug in ons hotel maar weer een lekkere plons in het zwembad gemaakt, om nog even wat te kaarten (by the way: Tinus is uit het team gezet, omdat zij als enige daadwerkelijk alles nog toe heeft gewonnen en Erik dit niet meer zo waardeert). S'avonds nog heerlijk gegeten bij een naastgelegen chic hotel in de tuin. Wist u dat: India 1,1 miljard inwoners heeft, nog net iets minder dan China. Maar die hebben een 1 kind beleid en dus is India dit hard aan het inhalen! |
Maandag 26 september Vanochtend zijn we de plek gaan bezoeken waar Buddha altijd zat te mediteren. De boom hier was niet de oorspronkelijke boom maar een stek van de boom uit Sri Lanka die op zijn beurt weer een stek was van de oorspronkelijke boom. Hier was ook een tempeltje bij wat we bezochtten. De stoepa die er bij stond stelde niet veel voor maar stamde wel uit 300 voor Christus, ofwel 300 na Buddha aangezien die 600 voor Christus heeft geleefd. Aansluitend hebben we elders een archeologisch museum bezocht met een boedistische en hindoeïstische kant. Hier stonden beelden veelal uit de 6e tot 12e eeuw. Er waren best mooie beelden bij, vooral één uit de 6e eeuw welke er nog zeer goed uit zag. Daarna zijn we terug richting hotel gereden waar we vlakbij naar een zijdenfabriekje zijn gereden. Aangezien we dit procedé al tientallen keren hebben gezien besloten we die te skipen en zijn we terug naar het hotel gegaan. We hebben eerst het blog even bijgewerkt en zijn toen naar het zwembad gegaan. Hier lag een groot deel van de groep inmiddels ook al in het zwembad en langs de kant. Om 15.00 zijn we eruit gegaan omdat we om 16.00 zouden vertrekken naar de 'Mother India' tempel en aansluitend een ceremonie bij de ganges zouden bijwonen. We reden eerst een stuk door de stad met de bus naar de tempel. Hier bleef de bus staan, we gingen na het bezoek aan de tempel met riksja's verder richting de ganges voor het bijwonen van de ceremonie. De rit met de riksja's was al een hele belevenis. In india leeft iedereen zo'n beetje op straat en dus was deze rit een kleurrijke bedoeling, veel mesen op straat, getoeter om gek van te worden en de koeien en ossen liepen overal tussendoor of blokkeerden de straat. Eenmal aangekomen op bestemming was de stank niet te harden. We liepen van hieruit nog een stukje verder naar de trappen aan de ganges waar gelovigen het water in kunnen gaan. Hier hebben we even gekeken, maar daarna zijn we omgelopen om op het dak te komen van het naastliggende gebouw. Hier op het dak zou de ceremonie plaatsvinden die die hindoes vanaf het water ook wordt gevolgt en waarbij de elementen worden geëerd. Het bijwonen van de ceremonie was bijzonder. Daarna ook weer met de riksja's terug naar de tempel waar de bus stond. Aangezien het inmiddels donker was waren er meer kooplieden op straat, allemaal met een eigen karretje met zooi. Er was dan ook met de riksja's geen doorkomen aan. Auto's willen voorrang en blijven continu achter je staan toeteren totdat ze langskunnen. De brommers toeteren ook en de riksja's bellen. Het is onmogelijk om meer dan 1 seconde geen van driëen te horen, het gaat maar door en door..... Eenmaal terug bij de bus zijn we terug gereden naar het hotel. Hier zijn we aansluitend richting Pizza Hut gegaan omdat wederom McDonalds toch wat veel was. Hier hebben we lekker een pizza gegeten en een milkshake gedronken. Daarna terug naar het hotel en pitten....... Wist u dat: aangezien ze hier geen vlees van de koe eten, heeft de Mac geen hamburgers of Big-macs, maar chicken-burgers een Chicken Maharadja Burgers. |
Zondag 25 september We wisten dat er in onze reis 2 lange reisdagen zouden zitten, en vandaag was de eerste. Dus vroeg op, half 6 de wekker, ontbijten en om half 7 op pad. We zaten een kwartiertje bij de grens vandaan, dus daar uitstappen, alle koffers eruit, met een riksja de grens over, stempels van Nepal en India in onze paspoorten en hoppa weer in de bus, op weg naar Varanasi. We merkten echt meteen dat we Nepal uit waren en India weer in, want toen we de grens over moesten lopen, was het echt al een hele dikke gore vieze laag van modder en vuil waar we overheen moesten. Vandaag dus de hele dag in de bus: India. Tja, wat kan je daar van zeggen? We kijken onderweg onze ogen uit: wat een mensen, maar ook wat een armoede, wat een vuil, wat een modder, wat een rieten hutjes en wat een verkoopkraampjes. Maar ook: wat een mooie gekleurde kleding hebben de vrouwen aan, de kinderen die altijd naar de bus zwaaien, de witte overhemden, die wij met onze dure wasmachines en en wasmiddelen nooit zo wit kunnen krijgen. We hebben al heel wat gereisd, maar we kunnen India echt met geen ander land vergelijken en ons uitzicht valt met geen pen te beschrijven. Onderweg tientallen mensen zien poepen en plassen zo open en bloot langs de weg, je vuil laat je gewoon achter je slingeren op de grond en slapen doe je echt onder een rieten dakje op een houten plank. Wat een onwijs slechte, maar dan ook slechte wegen hebben ze hier. We hebben vandaag 12 uur gereisd over 410 kilometer!!! Tuurlijk met een lunch (die niet al te best was, dankt zij de goede ober, die zo vlot Engels sprak) en 2 koffiestops, maar het zegt ook wat wat over de kwaliteit van de wegen. Wel zijn na een aantal uurtjes achterin de bus onze nieren echt wel een stuk gezakt, en onze vullingen eruit, maar desondanks prima achterin vermaakt, met flink wat kaartspelletjes (wat is nu de stand Erik?) Oja: we kwamen onderweg ook nog in een mini-moesson terecht en zaten daardoor bijna vast in de modder. 2 andere vrachtauto's zaten zeker tot nu bandenhoog vast in die blub. Gelukkig hoefden wij niet te duwen. Na aankomst in Varanasi hebben we even opgefrist en toen zijn we met wat mensen gaan eten bij de Mc Donalds naast het hotel. Aansluitend hebben we in de lobby van het hotel nog even gekaart. We hoorden bovendien al voor het eten dat één van de twee vliegtuigjes van Buddha air waarin we 5 dagen geleden boven de himalaya gevlogen hebben in Nepal is neergestort. Alle 19 personen zijn daarbij omgekomen. Echt zo bizar: Buddha air heeft 2 vliegtuigen voor de rondvluchten en we hebben in beide ingezeten, dus zijn ons vliegtuig en onze 2 piloten en stewardes gewoon omgekomen! We hoorden later dat het ook het NOS journaal in Nederland heeft gehaald. Het komt allemaal erg dichtbij zo. Bovendien is het gebied waar we vanmiddag nog doorheen zijn gereden, 24km voor Varanasi door heftige regenval overstroomt. Toen wij er reden regende het al heftig, maar nu staat in sommige delen wel 1 meter water. |
Zaterdag 24 september Vandaag lekker wat uitgeslapen, weer ontbijtje en koffers weer ingepakt om Chitwan te verlaten en op weg te gaan naar Lumbini. 4 uurtjes rijden en een vage pittstop bij een nog vagere koffietent boven op een berg verder, kwamen we bij ons volgende hotel aan. We zijn daar nog even de straat heen en weer gelopen, maar was ook niet heel succesvol: was weinig nieuws te zien, je loopt erg oneffen en op het asfalt tussen al het toeterende andere verkeer in, dus maar even terug om te lunchen. Daarna naar de plek waarvoor wij naar Lumbini zijn gekomen: dit is DE plek waar Boedha is geboren. Een of andere oude Nepaleese koning heeft hiervoor toendertijd een gedenkzuil geplaatst, vandaar dat dit nu bekend is. Hier komen jaarlijks uit vele boeddhistische landen vele pelgrims deze plek bezoeken, dus we verwachten er veel van. Het resultaat was dan ook wat teleurstellend: een groot vierkant wit gebouw, waar je binnen geen foto's mocht maken, maar waar een hoop stenen lag, met in het midden DE steen waar Boeddha op is geboren, mmmmm, klinkt ons wat dubieus, maar vooruit. Buiten maakte gelukkig nog wat goed: de poel, waar de moeder van Boeddha na de bevalling een bad nam, mmmmm, en een Bodi-boom: een grote ficus religieusus, waar Boeddha altijd onder zat te mediteren. Aan die boom vele honderden gebedsvlaggetjes, wat mooi was om te zien en onder de boom nog mediterende monniken. Na deze trip, terug naar ons hotel, lekker aan het diner (een buffetje deze keer), waarbij telkens de stroom even uitviel. En geloof me, als hier de stroom uitvalt, dan is het ook echt donker. De avond werd traditioneel afgesloten met een rum-colaatje en wat kaarten. Wat is de stand nu Erik?? |
Vrijdag 23 september Het nadeel van ziten midden in de jungle is toch echt de superklamme warmte (30+ graden en een luchtvochtigheid voor je gevoel van 100%), zodat bij iedere stap die je doet, het water van je af klotst. Volgend nadeel is de hoeveelheid insekten: we zijn al aardig lekgeprikt, ondanks onze lange broeken, sokken en het douchen met de deet. Na een heerlijke nacht op onze houten planken, die ze hier bedden noemen, vertrokken we vanochtend voor een rit op een olifant om 9 uur vanuit onze lodge. Wij hebben al 3x eerder op een olifant gezeten, maar zo'n rit blijft toch altijd een fantastisch iets. Na het wat moeizame opstappen, gingen we op pad in de jungle. Helaas hadden wij een ontzettend jonge olifant die niet echt luisterde. Gevolg: we zagen links een pad en rechts een pad, maar onze olifant ging rechtdoor dwars door alle bomen, takken etc. Wij hebben zo'n beetje de gehele rit zonder alle andere olifanten gezeten, want die kozen wel het pad. We kregen dus aardig wat geschuurde benen van de takken, spinnewebben in ons gezicht en insekten overal. Het mocht de pret niet drukken. Onderweg veel 'bambi's' gezien, wat wilde zwijnen en 1 krokodil. Echter geen neushoorns, dus toen we klaar met de rit waren, werden we met de jeep nog even naat de rivier gebracht, waar 2 neushoorns zaten. Daarna terug voor de lunch en even bijkomen, om 's middags met een houten kano de rivier af te gaan op zoek naar nog meer kroko's. En we hebben ze gevonden, tijdens onze mooie tocht. Jammer dat de boot wat lekte, maar vooruit. Daarna nog naar een olifanten-opvangcentrum, waar ze tegenwoordig jonge olifanten kweken om de populatie wat op peil te houden. Het eten 's-avonds was niet heel bijzonder. Rijst en iets met erwten. Ook nog een sausje dat echt rete heet was. Gelukkig morgen weer een ander resort....... |
Donderdag 22 september Half 7 op, ontbijten en op weg naar Chitwan. Onderweg nog een paar keer gestopt voor mooie foto-shoots van besneeuwde bergen, bossen en woest stromende rivieren. Verder hadden we al eerder kennis gemaakt met de erbarmelijke staat van de wegen en ook vandaag was het flink hobbelen over alle gaten en kuilen. Chitwan is het oude natuurpark van Nepal, volop dieren (en ook flink wat ongedierte), dus hier gaan we wat natuur kijken. Aangekomen in onze volgende lodge, blijkt het wat primitief te zijn en hopen we maar dat het lek prikken hier meevalt en het ongedierte wat uit onze buurt blijft. zaklampen en deet bij de hand, dus we zijn voorbereid. In het dorp is niet veel te doen. We hebben een rondje gelopen maar al snel waren we weer terug bij de lodge. In de lodge haden we om 16.00 koffie of thee met een koekje. Joepie ajee..... Aan het begin van de avond was er voor het eten een dansvoorstelling in de tuin van het lodgecomplex. Het stelde niet veel voor, ze waren wel goed met stokken. Daarna het diner. Ook dit was erg matig, niemand vond het echt lekker. Daarna nog maar ff gekaart en toen naar bed. |
Woensdag 21 september We zitten dus in Pokhara. En pokhara ligt midden in de bergen, vlak bij het Annapurna massief met z'n grote bergen van 6000 - 8000m hoog, dus hier zitten erg veel mensen die op trekking gaan voor meerdere dagen. Wij hadden voor vandaag de keuze: of een trekking 's ochtends of met een busje vnaar wat uitzichtpunten rijden. Nou we hadden even geen zin in modder, klauteren en omhoog klimmen, dus kozen wij voor het busje. DUs wij fijn om 6.00 uur wakker, ontbijten en dan om 7.00 uur vertrek. Wij dus om 6.30 uur aan het ontbijt, werd er ons daar medegedeeld dat het te bewolkt vandaag was en dat het busje niet doorging....mmmmm mooie tijd om dit mede te delen! Dus voor niets zo vroeg ons bedje uit. We konden vanaf het dak van ons hotel ook om ons heen kijken en er hinh inderdaad aardig wat bewolking. Dus wij maar weer even terug naar onze kamer, daar heeft Erik aan het blogje gewerkt, wat zitten internetten etc en Jantine deed vooral aan meditatie.... Op een gegeven moment toch maar lekker gaan wandelen, want het weer klaarde flink op. De stad ligt rondom een meer en heeft onwijs veel winkeltjes met enerzijds souvenirs en anderzijds winkels vol trekking-spullen zoals slaapzakken, afritsbroeken, jassen, stokken, schoenen etc van ale bekende merken als North-face, Nomad, Gore-tex en Deuter. Toch weer wat gekocht en daarna even geluncht. Terug bij het hotel heerlijk even gezwommen en gekletst om om 15.00 uur te vertrekken naar een Tibitaans jongensklooster. Waar dit deel van Nepal ook om bekend staat, is het feit dat hier onwijs veel Tibetanen naar toe gevlucht zijn voor die gekke Chineesjes en er dus veel van deze Tibetaanse invloeden te zien zijn. Het klooster was leuk om even te zien, we waren er precies bij het middag-gebed. Na nog even de lokale waterval gezien te hebben, terug naar ons hotel met het mooie 'roof-top-view. De besneeuwde bergen waren nu zeer goed te zien en het was een enorm mooi gezicht. Daarna nog even zitten kaarten om weer in hetzelfde 'Moondance' restaurant als gister te gaan eten, omdat het eten daar gister toch wel heerlijk was. Lekker zitten natafelen en weer laat ons bedje in. |
Dinsdag 20 september Omdat wij gister met het vliegen die slechte raampjes hadden en dus weinig hadden kunnen zien, kregen we vandaag een herkansing: wij mochten als enige twee opnieuw gaan vliegen boven de Himalaya en Mount Everest. Helaas moesten we hierdoor weer om half 6 op, 6 uur in de taxi, 7 uur vliegen. Weer dat gekke kleine vliegtuigje met maar 16 stoelen en 2 propellors, maar gelukkig ging het vliegen gister goed, dus waren we vandaag niet meer bezorgd. Deze keer mochten we 2x naar de cockpit om te kijken en onze raampjes waren deze keer wel gewassen, dus mooi te zien: de hoogste berg ter wereld, de 4e, 5e en 6e hoogste ook gezien. Was erg mooi en indrukwekkend allemaal. Daarna even snel ontbijten en door naar de "monkey-temple", in het Nepalees heet deze tempel anders, met een moeilijke naam, maar de toeristen vinden monkey-temple toch makkelijker en we snappen ook waarom: volop apen op en rond deze tempel. Denk ook omdat zij al het offer-voedsel op eten en hier weinign voor hoeven te doen. Deze tempel ligt boven op een berg en dus hadden we ook een erg mooi uitzicht over Kathmandu-valley. Maar de Tibetaanse invloeden hier zijn ook duidelijk te merken. Wij wat souvenirs en gebedsvlaggetjes gekocht. Verder stond er bij het begin een waterpartij met middenin een beeld en ervoor een klein kruikje. Als het je zou lukken om daar een muntje in te werpen, kreeg je veel geluk deze tijd. Dus wij wat ruppies geruild: Eerst Erik 4 muntjes gooien, helaas niets erin, toen Jantine: en ja hoor: meteen het eerste muntje erin!! Woehoe! Daarna verder met de bus. Hier kunnen we vrij kort over zijn: we zijn compleet door elkaar geschud. Wij zijn namelijk om half 11 ingestapt, en moesten vandaag 200 km afleggen. Wel met een uitgebreide lunch en nog wat koffie / uitzichtstops erbij: kwamen we om half 8 aan in ons hotel, pffff. De reden: de wegen hier zijn verschrikkelijk slecht: vol gaten, kuilen, hobbels en bobbels. Wij zaten ook nog eens geheel achterin, dus dat schudden zat er zeker in. Een gemiddelde snelheid van 25 km per uur. Oja: onderweg nog wel een uur stil gestaan. Wat bleek, we reden op een berg weg (weg, links berg, rechts dal) waarbij er verderop 2 vrachtauto's frontaal op elkaar waren geknald in een bocht. Dus maar 1 baan vrij en dus uur wachten. Wel erg mooie natuur onderweg: flink groen, bergen en wild stromende rivieren. Gelukkig vonden we verder in deze uren wel een goed vermaak: klaverjassen op de achterbank en rij ervoor. Alleen Erik en ik kunnen enkel de Rotterdamse regels, 1 deed het op zijn Amsterdams en de 4e die deed al naar gelang hem het beste uitkwam op dat moment, was dus erg goed spelen met zijn 4-en. In het volgende hotel aangekomen: meteen maar door gelopen naar een leuk restaurantje, waar we echt heerlijk hebben gegeten. Erik een biefstuk van de os of yak (rund is nog steeds heilig) en Jantine een heerlijke penne met gehaktsaus. |
Maandag 19 september De dag begon voor ons vroeg om 05.45 vanwege de geplande vlucht over de bergen met zicht op de Mount Everest. We moesten hiervoor naar hetzelfde vliegveld als gister, aangezien hier echt meer 1 vliegveld met maar 1 landingsbaan is. Hier was ook weer het één en ander aan controles en we moesten even wachten, echter niet erg lang. Daarna konden we het vliegtuig in, totaal met 16 personen. Het vliegtuig had een rij links en rechts, meer niet, wel even schrikken dus toen we dit kleine gevaarte zagen staan met z'n 2 propellortjes. Maar het vliegen ging uit de kunst. Na het ontbijt zijn we in Kathamandu de grootste stoepa van het land gaan bezoeken. Deze is inderdaad erg groot. We hebben er rondomheen gelopen en er deels op gestaan. Met alle vlaggetjes erbij best een indrukwekkend bouwwerk. Ook was hier nog een boedistische tempel met een groot boedha beeld. Aansluitend zijn we naar een crematieplaats gereden waar dode Nepalezen worden gecremeerd en de as vervolgens letterlijk in een heilige rivier word geschoven. Door het klassensysteem dat het Hindoeïsme kent waren er verschillende plekken langs de rivier waar de mensen verbrand werden. Toen wij er waren werden er een stuk of 5 doden verbrand. Sommige mensen waren nog herkenbaar omdat je schedel uit de brandstapel zag steken. Stinken deed het er behoorlijk. Een zeer indrukwekkend tafereel om te zien hoe het in dit land gaat. Overigens moeten mensen zo snel mogelijk naar hun dood worden verbrand, soms dus al na een paar uur. Maar dit gaat echt de gehele dag zo door. We reden daarna naar een plaats in de buurt van Kathmandu in dezelfde valei. De naam is ons even ontgaan. Hier hebben we eerst geluncht in een toren op het plein aldaar. Daarna bezochten we een schildersschool voor traditioneel Nepalees schilderen, de Mandala. Ze schilderen hier vooral erg klein. We hebben er ook maar een klein doek gekocht om thuis op te hangen. Daarna hebben we nog even door het plaatsje gelopen voordat we terug naar de bus gingen. Eenmaal terug in het hotel typen we nu dit blog. Vanavond hebben we een culturele show. Deze show was wel weer grappig om mee te maken. We hebben lekker soort Indiase tapas gegeten, terwijl we live muziek en dans hadden. Hoogtepunten was de buffel met 2 man erin die rondje liep, de Yeti en de Pauw, met uitschuifbare nek.... |
Zondag 18 september Vandaag moesten we op tijd weg naar het vliegveld voor de vlucht van Delhi naar Kathmandu. De vlucht was pas om 12.00, doch moesten we drie uur vantevoren op het vliegveld zijn, we snapten al snel waarom dit zo lang vantevoren moest zijn. Het vliegveld kwam je alleen op als je een geldig ticket in bezit had. Het inchecken duurde natuurlijk weer lang want er moest wederom een vertrekformulier worden ingevuld en de diverse scans van spullen. Alles kon hierbij weer worden gestript. Bovendien staat Erik nu op een soort handgeschreven lijst van verdachten omdat hij onze reserve batterijen in zijn rugzak had zitten. En de dames worden in een apart hokje gefouilleerd door een zeer chagrijnige dame. Na ons was trouwens iemand bij wie de scanner telkens afging op zijn kunstheup. Een discussie volgde en het litteken moest toch echt even gezien laten worden. De vlucht verliep verder zonder problemen. Bij aankomst moesten we eerst een formulier invullen en een visum halen. De mensen hier waren vriendelijker in Nepal. Daarna volgde nog een check, maar die was niet erg grondig. Aangezien er niemand naar de schermpjes keek. Halverwege de middag Kwamen we in Kathmandu eindelijk van het vliegveld af. We zochten de nieuwe bus op en reden naar het centrum waar we rond hebben gekeken. Allereerst hebben we geluncht, echter was dit pas om 16.30 en dus bijna diner. We konden nu binnen zitten totdat het wat droger werd, het goot immers behoorlijk. Na het eten bezochten we een plek waar een meisje op afroep verscheen aan het raam. Het betrof de enige evende godin op aarde welke zodra er 'bloed was vergoten', ofwel, wanneer zij eenmaal menstrueerde, werd afgedankt voor een volgend meisje. Ze keek er niet echt vrolijk bij. Zij verscheen op afroep aan het raam maar dan mochten er geen foto's worden gemaakt. Al met al een vreemde gewaarwording. Na hier nog even te hebben rondgekeken liepen we door een lange straat terug naar een plek waar de bus wel kon komen. Toen we net de straat uit waren en een voetgangersbrug over de straat heen waren stonden we te wachten op de rest van de groep. Toen begon de grond onder onze voeten ineens heftig te schudden, een aardbeving...... mensen renden gebouwen uit de straat op. In onze omgeving bleef alles overeind. Maar echt heel erg raar om dit te voelen. Toen we later in het hotel aan kwamen bleek daar dat er een aardbeving had plaatsgevonden met een schaal van 6.9 op de schaal van richter. Het episch centrum lag echter een behoorlijk eind weg en dus was het bij ons minimaal. 's-avonds hebben we nog even een wandeling gemaakt door de grote straat voor het hotel maar hier was niets meer te beleven. We eindigden dus in de bar van het hotel, voor wat briertjes en Mojito's. |
Zaterdag 17 september Vanochtend was onze eerste echte dag in New Delhi. Aangezien we maar 1 hele dag hier waren, besloten we toch maar vroeg op te staan om zoveel mogelijk te kunnen zien. eerste stop: de lotus-tempel. Op ieder continent staat zo'n tempel, als symbool van samengaan van alle geloven. Was mooi om te zien. Het werd trouwens vandaag al snel warm, dus lekker in de schaduw blijven. En leuk om al die mooei gekleurde gewaden van al die mensen te zien. Daarna door naar het oude centrum van Delhi. Wat een drukte, stof en getoeter onderweg. Eerst de moskee gezien, daarn namen we een stukje de riksja. Arme fietser met Erik en Jantine daar achterin. Het was zo ontetten druk op straat, dus vooral geen arm of been uit de risksja laten steken, je zit zo tegen de tegenliggers aan. Volop door kleine straatjes gesfietst, onder kilometers electriciteits-kabels die weer overal in 16-voud hangen, langs winkeltjes, door de wierook-walmen etc. Een hele belevenis! Door via de India-gate (overblijfsel van die Engelsen), naar het Gandhi-house, daar waar hij uiteindelijk is neergeschoten. Een heel museum om heen gebouwd. Daarna naar een Sikh-tempel, hier moest iedereen op zijn blote voeten en iedereen, dus ook de mannen iets op zijn hoofd. Aangezien Erik smetvrees heeft voor wat betreft het lopen op blote voeten, ging hij niet meer (normaal mag je ook je sokken nog aanhouden, dan gaat hij wel mee. Mocht deze keer niet). En Jantine had gelukkig een sjaal mee van huis voor op het hoofd. Binnen mochten helaas geen foto's worden gemaakt, maar wat deze tempel bijzonder maakte is dat eronder iedere dag voor zo'n 25.000 man gekookt wordt! Iedereen die geen eten kan betalen of gewoon mee wil eten mag binnen komen. Wat een enorme gaarkeuken was dat zeg. Enorme pannen, veel handen-arbeid, en warm en vies. Maar wel een goede gedachte. Daarna door naar ons hotel. Aangezien we die middag al Indiaas op hadden, en we vermoeden dat we dat nog vaak te eten krijgen hier, besloten wij toch maar een de pizza te gaan en hij was heerlijk! Daarna aan de bar nog wat drankjes gedronken en ons bedje opgezocht. |