Zondag 9 november 2014 Vandaag normale tijd op, Shaun is al naar de bungalow, want het zat gisteren wat tegen met de bouw en ze wilden nog wat afmaken. Dus Kimberley moest vandaag voor ons zorgen. We begonnen met een typisch Engels ontbijtje: bacon, scrumbled eggs, toast en champignonetjes voor Jantine en cornflakes voor Erik. Best lekker voor een keer. We besluiten dat we vandaag best met 3 volwassenen en 2 kinderen met kinderstoelen in 1 volkswagen golf passen, wel zo gezellig en Kimberley kan dan rijden. Eerst nog even langs de bungalow, om wat thee en melk voor de bouwers te brengen, daarna op pad naar Thetford. Hier eerst de oude 'priory' bezocht. Dit waren veel ruines van een klooster uit de 12e eeuw. Amelie en Heath vonden het vooral machtig mooi om overal bovenop te klimmen en vanaf te springen, terwijl wij 3-en een voorstelling probeerden te maken hoe het er ooit moest hebben uit gezien. We gaan verder. Erik had in de omgeving via de English Heritage site allerlei oude bouwerken gevonden. Dus wij in Thetford nu op zoek naar de Church of the Holy Sepulchre. We konden hem eerst niet vinden, later bleek waarom: het was een kleine ruine van een oude kerk, midden tussen een tankstation en woningen in. Maar check: ook weer gezien. Snel verder naar Weeting Castle. Een 12e eeuws 'manor house'. Weer mooie ruines waar de kinderen weer fijn konden op konden klimmen en klauteren. Door naar Norwich, waar we eerst even naar Norwich Castle gingen: een enorm vierkant gebouw boven op een heuveltje. Dus wij een rondje eromheen waardoor we een heel mooi uitzicht over Norwich hadden. We hadden geen zin om weer 20 euro pp voor entree te betalen, we wilden eerst wat shoppen. Dus Kimberley langs de apple store om de kleur van haar nieuwe telefoon uit te zoeken, terwijl Erik buiten voor de deur ging poepen... Leuker was de 'built your own bear shop'. Hier kon je in een paar stappen, je eigen beer maken. Eerst uitzoeken wat voor beer of iets je wilde (je had ook little pony's, Ninja turtles, konijnen etc), daarna vullen met een hartje en daarna kon je hem aankleden. Jantine heeft van de laatste Engelse ponden ook haar beer laten maken! Terug naar huis, waarbij Erik Amelie fijntje op het feit wees dat ze haar ballon was kwijtgeraakt, dus tranen alom. Shaun was al begonnen met koken, dus een traditonele maaltijd met aardappelen, groentes, Yorkshire pudding en custard. Was allemaal best lekker en traditioneel. Nog even zitten kletsen om daarna afscheid te nemen. Rond 21.00 uur zijn we naar Harwich gereden, waar we rond 22.10 uur meteen met de auto de boot op konden rijden en we meteen naar onze hut konden. Heerlijk geslapen, alleen een beetje kort. Want we konden om 7.45 uur Nederlandse tijd van boord (dus 6.45 uur Engelse tijd), maar vanaf 1,5 uur daarvoor kregen we al een wake-up dat de restaurants open waren, dat de NS treinkaartjes verkocht, dat de truckers naar het truckers restaurant konden, waar we moesten verzamelen etc. Nog even met de auto door de douane en we waren rond 9.00 uur thuis. |
Zaterdag 8 november 2014 Vandaag een relax ochtendje, want Shaun moest vroeg weg omdat hij vandaag met vrienden en familie de houten spanten van het dak van hun nieuwe bungalow ging plaatsen en Kimberley een paar uurtjes moest werken. Ze hadden de kinderen gedropt bij oma, dus wij konden lekker een keertje uitslapen. Er was ons uitgelegd waar we de cornflakes en de rest voor het ontbijt konden vinden, dus relax ontbeten en rond 11.00 uur was Kimberley er weer. Wij met de auto naar hun nieuwe huis. Althans, ze hebben een groot stuk grond van 2200 vierkante meter gekocht, waar ze nu eerst een bungalow vooraan op bouwen, daar gaan wonen, dan een groot nieuw huis erachter gaan bouwen en dan de bungalow verkopen om zodoende hun nieuwe huis te financieren. Die bungalow is nu dus in aanbouw. Het is inderdaad een mooi groot stuk land, met uitzichten en de bungalow begint al aardig vorm te krijgen. Ze willen hier ergens in januari heen gaan verhuizen. Rondje gelopen door de blubber over het land om verder te rijden naar de moeder van Shaun om hier de kinderen op te halen. Wat volgde was een rondje rijden, want we moesten langs de Buger King om voor alle bouwlui een paar menu's te halen, daarna dus weer terug langs de bungalow, en daarna op zoek naar een plek om zelf te lunchen. Eerste stop was bij een lokale farm waar je allerlei producten kon kopen en dus kon lunchen, maar hier zat het vol. Door een stuk rijden naar Ipswich om hier ook bij een zelfde soort barn te lunchen. Was lekker, zeker de "full package hot chocolate", dus met slagroom, marshmellows, maltezers en chocolaatjes. Erik vond het met name leuk om alles in Jantine's chocomel te mikken... We rijden daarna door naar Bury St Edmunds, waar we eerst langs de lokale bierbrouwerij gaan (Green King), waar Erik twijfelt om nog wat biertjes te kopen, al zijn de biertjes hier 2 euro per flesje. We lopen verder naar de restanten van een enorme Middeleeuwse abdij (Abbey Road), waar we een rondje door het park en langs alle restanten lopen. Het moet echt groot zijn geweest toendertijd. We bezoeken nog even de grote cathedraal van Bury, waar blijkbaar vaker Nederlanders komen, want er liggen Nederlands talige folders over de cathedraal. Het wordt donker, dus we gaan richting huis, waarna Kimberley Shaun gaat ophalen op de bouwplaats en wij even oppassen op de kinderen. Ojee, meteen na 2 minuten wordt er onze hulp gevraagd omdat Heath moet plassen, hahaha. Gelukkig gelukt zonder ongelukjes. We hebben een avondje bankhangen en besluiten wat eten te bestellen. We wilden voor de pizza gaan, maar omdat de Domino's pizza's hier gewoon 20 euro per stuk kosten (!!!!) zien we daar maar vanaf en bestellen chinees. Was best lekker, al viel de kip sate wat tegen: weinig sate, wel veel pepers erin. We kijken nog even naar sticktly come dancing en naar X-factor, waar we uiteraard overal een mening over hebben. En we vinden ook nog Andre Rieu live in Maastricht, welke hier gewoon wordt uitgezonden. Moe maar voldaan stappen we ons bedje in. |
Vrijdag 7 november 2014 Vandaag rond 7.30 uur de wekker, want we moesten voor 8.00 uur de publieke parkeergarage uit zijn. Beetje in de ochtendspits van Newcastle, maar we zijn toch redelijk snel deze stad weer uit. Eerste stop is Durham, niet ver hier vandaan. We vinden het centrum vrij snel door wat smalle straatjes, waarbij we ons iedere keer afvragen of we hier wel mogen rijden, maar ach, wanneer we aangehouden worden doen we net of we achterlijk zijn. Onze truus stuurt ons namelijk altijd goed, maar niet altijd over de hoofdwegen dus. Het is er nog rustig, dus we parkeren onze auto bijna in de cathedraal. Dit blijkt een zeer grote, mooie oude cathedraal te zijn, maar er is nog een kerdienst bezig, dus gaan we eerst langs het naastgelegen kasteel. We wisten dat hier pas om 14.00 uur tour zou beginnen, dus enkel foto's van de buitenkant kunnen maken, maar ook dit was mooi. Terug de cathedraal in en die rondgelopen. We hebben het snel gezien en gaan verder naar York. Wanneer we bijna in die stad zijn, zien we continu bordjes met "parkeer hier en ga verder met de bus", mmmm, nou we wagen onze kansen er wel op, want we zitten op een doordeweekse dag buiten het seizoen. We beseffen al snel dat York een enorm auto-probleem heeft. Een oude stad, met smalle straatjes die niet berekend zijn op zoveel verkeer. Dus doen we gerust een half uurtje over de laatste 4 kilometer. We vinden wel een mooi parkeerplekje pal naast de oude stadswal en we zijn dus zo bij de York Minster. We wilden de toren beklimmen, maar die bleek helaas precies vandaag in onderhoud te zijn. Verder moeten we fijn 10 pound per persoon aftikken om binnen te mogen. Nou we besluiten dat we hier misschien maar 1x in ons leven zijn en betalen toch maar braaf. Deze minster is ook weer enorm groot, met ook een enorme kelder met een tentoonstelling over vroeger tijden. We lopen rond en bekijken alle hoeken en gaten en hij is ook weer best mooi. Check York Minster. Wat gaan we nu doen? Erik had een oud landhuis gevonden wat dicht was maar wat we wel van buiten op de foto konden zetten, of we konden naar Nottingham Castle rijden. Dit laatste deed ons belletjes rinkelen van Robin Hood, dus die laatste werd het. Het enige was: het was bijna 150 km over echt baggerweggetjes! In dit stuk van Engeland ligt blijkbaar geen snelweg. Dus over 1 baans weggetjes, vol stoplichten, rotondes, bochten, heuveltjes etc. Zo doen we makkelijk ineens 3 uur over die 150 km en toen we in Nottingham aankwamen bleek het kasteel al gesloten te zijn! Balen want volgens de website zou het open zijn van 10.00 - 16.00 uur, maar wat ze er niet bij vertellen dat de laatste bezoeker om 15.30 wordt toegelaten en wij waren er uiteraard om 15.33 uur!!! Dus door de hekken heen een beetje balend de foto's gemaakt. Door naar Bury St Edmunds naar Shaun en Kimberley. Hier zouden we volgens Truus om 18.30 uur aankomen, maar we begonnen weer met c-weggetjes, met volop werkwerkzaamheden dus hadden er al een hard hoofd in. Maar toen Tinus het stuur over mocht nemen, zaten we ineens binnen een paar minuten op een dikke snelweg, dus hoppa het gas erop. Het weerzien was weer gezellig, even wat cadeautjes uitgepakt en bijgekletst. Zij hadden een reservering voor het eten gemaakt in een leuke lokale pub in een omgebouwde schuur. Jantine heeft naar heerlijk fajitas gegeten, maar Erik's mixed grill bestond o.a. uit een lever, een stukje schoenzool en een doorbakken steak, dus die heeft Jantine's bordje maar leeg gemaakt. Terug thuis hebben we de plannen voor hun nieuwe huis zitten bekijken, welke nu in aanbouw is en welke we morgen gaan bekijken. Nu ons bedje in, in de nieuw aangebouwde gastenslaapkamer en suite. |
Donderdag 6 november 2014 Vandaag vroeg op, want we moeten een flink stuk rijden. Dus nog in het donker rond 6.45 uur zitten we al in de auto. De route leidt ons eerst door een supermooi nationaal park. Alleen regent het vandaag dat het giet, dus nergens uitgestapt en we concluderen na de afgelopen dagen met mooi weer, dat alles er toch net een stukje mooier en leuker uitziet in het zonnetje. Eerste stop zou een mooi view point in Pitlochry zijn, maar omdat het nog steeds giet en er laaghangende wolken voor de bergtoppen hangen, besluiten we alleen van bestuurder te wisselen en meteen door te gaan naar Edinburgh. Hier zijn we dan ook heerlijk vroeg en kunnen we onze tijd goed besteden. Reisleider Erik had al een hele plattegrond uitgestippeld, waar we konden parkeren, welk rondje met alle hoogtepunten we moesten lopen en waar wat te zien zou zijn. Dus zo gezegd, zo gedaan. Parkeren in het centrum (voor gelukkig maar omgerekend dik 20 euro voor 5 uurtjes), wandelen langs St Andrews Square, langs Scott's memorial, langs het parlement, langs wat musea, langs st. Gillis cathedraal, door de Royal Mile tot aan het kasteel aan de ene zijde: Holyrood Castle. Dit is het werkkasteel van de koninklijke familie. Kopen de tickets en krijgen een gratis audioguide. Erik zou Erik niet zijn, dat wanneer er staat dat je geen foto's mag maken, dit eerder een uitdaging wordt... Het was mooi om te zien van binnen maar we moeten verder. Helaas hadden we net een heel stuk naar beneden gelopen, maar om naar Edinburgh Castle te komen aan het andere einde van de Royal Mile, moeten we flink omhoog. Arme kuiten! Maar we halen het en met onze internet tickets komen we snel binnen. Meteen maar naar de bovenste verdieping, we zijn nu toch al aan het klimmen en klauteren. Hier een mooi uitzicht over de stad. We bezoeken nog wat mini-musea in het kasteel, over de Scottisch regiment, en over de gevallen Britse militaire slachtoffers in alle oorlogen. Leuk was nog wel om de kroonjuwelen te bewonderen. Je mag hier helaas geen foto's maken, enkel snel een rondje eromheen lopen. Na het kasteel nog van de grassmarket naar de parkeergarage met de kapotte betaalautomaat gelopen...en wanneer je dan op zo'nknop drukt voor assistance, zegt die menneer aan de andere kant doodleuk: u moet op zoek naar een andere betaalautomaat! Ja waar dan? Erik zoeken, zoeken, zoeken en ja hoor: drie verdiepingen hoger aan de totaal andere zijde! We gaan verder naar Rosslyn Chappel. Die kapel uit de Da-Vinci code waar ze ontdekken dat die vrouw 1 van de nakomelingen van Jezus himself was. Omdat we wisten dat we hierheen gingen, toch nog recentelijk even die film gezien, nou hij is in het echt toch wat anders. Waar zijn in de film die huizen gebleven die er toch echt naast staan? We kunnen meteen wel 9 pounds per persoon aftikken om binnen te mogen. Hij is best mooi, maar redelijk klein. Mooi versierd, met name het plafond en de kelder klopt totaal ook niet met de film. Erik maakt nog wat stiekeme foto's (vinden we voor dat bedrag best mogen). We gaan verder, want we willen voordat het donker wordt nog langs Melrose Abby, een oude zeer grote abdij die half ingestort is. Helaas zijn hier nergens snelwegen en moeten we over eenbaans landweggetjes (waar je overigens wel 96 km/uur mag, maar het nooit zal halen). En ze zijn hier werkelijk om de 5 kilometer aan de weg bezig. Weer een stoplicht omdat er 1 baan is afgesloten! We halen Melrose nog net voor het donker, alleen hangt er hier een briefje bij de kassa, dat ze vandaag helaas de hele dag niet in staat waren om de kassa te bemannen en dat ze dus dicht waren en bleven. Dan maar op een muurtje, door het hekwerk etc foto's gemaakt. Was mooi om te zien. Jantine d'r beurt om weer te rijden, nu in het pikkedonker over die landweggetjes en dan heuveltje op, heuveltjes af, bochtje links, bochtje rechts. En die stomme vrachtwagens die maar 30 km/uur die heuvels opgaan. Dus ergens toch maar in het donker inhalen en hopen dat er geen tegenliggers aankomen!!! Wel super lekker gedineerd in een pub annex food ergens aan die weg. Porties waren veel te groot, maar prima binnen te houden en het interieur lekker lokaal: oudbollig met veel hout, we love it!' In Newcastle kunnen we het hotel niet vinden. Weer een premier inn zonder huisnummer!!! We zijn allebei moe, het was een lange dag dus even lekker mopperen op elkaar, tot onze truus uitkomst bood: zoek gewoon onder points of interest naar een premier inn hotel en voila! Parkeergarage is een beetje dubieus, maar inmiddels liggen we toch in onze hotelkamer. Eerlijk gezegd, wel de minste van alle afgelopen hotels. |
Woensdag 5 november 2014 Vandaag lekker pas om 8.00 uur de wekker en om 8.30 uur op pad. We hadden gister al gezien dat we met ons hotel, niet ver van wat archtectonische gebouwen zaten in Glasgow en we hadden al gegoogled dat er niet super veel te zien was in deze stad. Dus wij te voet, lang het water naar het SCC, het science centre en een soort namaak Sydney-opera house. Was mooi om te zien, maar we waren er zo mee klaar. Dus toch maar even naar het enige echt oude bouwwerk in de stad: de Glasgow Cathedral. Zag er volgens ons niet echt middeleeuws uit, maar okee. We gaan verder en verlaten al snel de stad en dus daarmee ook de snelweg en belandden op bochtige, eenbaans weggetjes richting de hooglanden, richting Fort William. Gelukkig zouden we wel 96 km/uur mogen op deze weggetjes...Maar we zien wel echt super mooie uitzichten!! Bergen (sommigen met sneeuw), spiegelgladde watertjes en dus met mooie reflecties erin, Glens en Lochen. We blijven foto's maken en Erik wordt gek van Jantine die ook overal even wil stoppen voor die ene foto. Het is hier wel meteen een stukje frisser, en daar loopt Erik dan in t-shirt met korte mouwen en wij allebei in een zomerjasje bij 2 graden....Gelukkig is het in de auto heerlijk warm en zijn we tegen 13.00 uur in Fort William. We lopen wat door de winkelstraat, kopen wat voor de lunch en vragen in de lokale VVV, wat nu een echt must-see is hier. Allereerst de restanten van het oude Fort William. Hier hebben we lekker geluncht, daarna naar het Ben Nevis infocentre. Ben Nevis is de hoogste berg van heel de UK en die pakken we dus ook even mee (besneeuwd en al) en nog even langs een volgende ruine van een oud kasteel: Inverlochy Castle. Om 14.00 uur hadden we een date in de Ben Nevis disillery (echt alles heet hier trouwens 'Ben Nevis' huppeldepup. Ben Nevis autohandelaar, Ben Nevis hotel, Ben Nevis apotheek, Ben Nevis bar etc etc, lekker origineel). In de distilleerderij kregen we een rondleiding. Nooit geweten dat Whiskey eigenlijk ook gewoon bier is, dat 3x gedestilleerd is, dat Whiskey single Malt heet wanneer het uit 1 fabriek komt en niet gemengd is, dat je begint van 42.000 kubieke liter en eindigt met 1400 liter whiskey en dat hoe ouder de whiskey is, hoe slechter hij wordt en hoe minder sterk. En zo kennen we nog wel wat nieuwe feitjes. Met 2 flessen whiskey na de proeverij in de pocket, gaan we verder. Langs Fort August, langs mooie Lochs om uiteindelijk bij Loch Ness aan te komen. We hebben volgens ons wel het monster kunnen spotten, maar ze was zo weer weg.... Kasteel Urqhuart was helaas 2 minuten voor onze aankomst gesloten, dus hier konden we niet meer in, dus maar verder naar Inverness. Even zoeken naar het hotel, want we hadden alleen dat het op een buisiness park was, maar geen adres (bij navraag bij de receptioniste wist zij te melden dat het ook geen adres zou hebben....mmmm, we vragen ons af hoe de postbode dit dan doet maar okee). Zij wist ons wel 2 leuke lokale pubs aan te wijzen, waar we lokaal lekker konden eten, dus wij het centrum in en inderdaad prima gegeten. We hoorden ook dat er iets van vuurwerk zou zijn vanavond, onderstaand het gesprek met de serveerster: Wij: we heard that there is a festive holiday today, do you know about that? zij: yes, it is bonfire night, don't you have that in Holland? wij: euh, no zij: it is because in 1680 or something, somebody tried to blew up the parliament in London en wij denken: tja, toch gek dat wij daar geen nationale feestdag van gemaakt hebben in Nederland zeg.... Maar dus veel vuurwerk en brandstapels vanavond. We komen rond 19.15 de pub uit en zien massa's mensen in kolonne lopen, wij vragen: ja dat is naar die bonfire en dat vuurwerk. Dus wij maar meegelopen en inderdaad een heel groot vuur en daarna een supermooie vuurwerk show. We vriezen inmiddels wel onze tenen, handen, neuzen en oren eraf, maar was erg mooi om te zien. Weer het hele stuk naar de auto teruggelopen en terug naar het hotel. Tinus ligt nu te bibberen in haar bedje, maar kan zich gelukkig opwarmen aan Erik. |
Dinsdag 4 november 2014 Na een heerlijk nachtje, schrokken we wakker, want we dachten dat we de wekker te laat hadden gezet en we wilden de eerste boot halen voor de rondvaart op Lake Windemere. Dus snel aangekleed en op pad. Later bleek dat we in de war waren met het uurtje tijdsverschil hier, dus waren we om 8.45 uur ipv om 9.45 uur al in Bowness-on-Windemere (hadden dus eindelijk een uurtje uit kunnen slapen vandaag, maar helaas). We hadden dus tijd om wat broodjes te scoren bij de tesco voor op de boot straks en nog een stukje rond te rijden in de omgeving. Het is hier schitterend: mooie heuvels, mooie herfstkleuren van de bomen en lieflijke landweggetjes (al zijn die behoorlijk kronkelig en soms erg smal). Terug in de haven, de boot op voor onze rondvaart op het grootste meer van Groot Brittannie. Het was echt supermooi hier, zeker ook omdat we een strakblauwe lucht en zonnetje hebben vanmorgen. Terug na onze 70 minuten vaart, rijden we met de auto nog een heel stuk langs het meer en dwars door het Lake District National Park. Ook hier, super mooie natuur, bergen, bomen, meren en uitzichten. Uiteidenlijk toch de M6 op, naar het noorden, naar Carlisle. Hier stond het Carlisle kasteel op het programma. Zag er best fraai uit, maar viel ons toch een beetje tegen (misschien ook na het mooie kasteel van gister). En nog meer balen, de spiegelreflex camera-lens van Erik is plotsklaps naar het land van de eeuwige lenzen gevlogen, want hij kan niet meer focussen en maakt dus geen foto's meer. Superbalen! Gelukkig hebben we nog garantie, maar daar hebben we hier niets aan. Vanaf nu dus enkel nog foto's met ons kleine compact cameraatje, hopelijk worden dit ook mooie foto's. Verder naar Fort Birdoswald langs de Hadrian's wall. Dit zijn restanten van een oud Romeins fort, want tot hier heeft de grens van het Romeinse rijk ooit gelegen. Het Fort is helaas gesloten, maar mooi om die superoude Wall te zien. We proberen met de auto die Wall nog een stuk te volgen en komen langs oude Priory's en nog een oud kasteel. Was allemaal top om te zien. Helaas we moeten weer verder en pakken weer de snelweg naar het Noorden. We stoppen nog even in Moffat, een ietwat toeristisch dorpje, waar busladingen toeristen worden gedropt om zichzelf voor een uurtje te vermaken. Wij zijn er zo weer weg, na toch een fout souvenirtje gescoord te hebben. We belandden iets na 17.30 uur in Glasgow en zien ineens een Tesco XXL liggen, dus wij nog even deze supermarkt in. Vooral ontbijtgranen, wat Engels bier en wat cadburry chocola gescoord. Het past allemaal nog net in de auto, al is de achterbank nu ook bezet. Na even zoeken vinden we ons volgende hotel, best een grote en drukke stad om in de rijden. We droppen onze spullen en proberen vanavond echt bij een Pub wat te gaan eten. We vinden op 15 minuten lopen een mooie pub, maar de dame achter der bar wist ons meteen te vertellen dat er bijna geen pubs meer zijn die nog eten verkopen. Zij wijst ons wel de weg naar een soort shoppingcenter met meerdere eettenten, voornamelijk junkfood en hamburgertenten. Wij ploffen neer bij de Frankie & Benny's,een Italiaans / New Yorks hamburgerrestaurant. Dus Tinus aan de hamburger en Erik aan de steak. Voorgerecht hadden we de garlic bread....we hadden even niet in de kleine letters gelezen, dat hier flink wat pepers in zaten en dat het formaat van een normale pizza in NL had, dus we brandden onze mond en zitten meteen al aardig vol. Al met al prima gegeten om daarna weer dezelfde 15 minuten terug naar ons hotel te wandelen. We zitten trouwens pal naasr BBC Scotland een de ene zijde en met Lokale Glasgow televisie aan de andere zijde. |
Maandag 3 november 2014 Vannacht heerlijk geslapen en gewekt worden met vogeltjes buiten. Op pad, onze vriendelijke receptioniste had nog wat leuke tips voor in de buurt meegegeven, maar gelukkig hebben we overal internet en hadden we al gegoogled. Op naar Liverpool, beetje in de ochtendspits en met een toltunnel, waar we gelukkig nog net genoeg kleingeld in muntgeld voor hadden. Geparkeerd midden in het toeristische waterfrontdeel. Dus langs oude docks, langs Pierhead met het oude havengebouw (wij vonden het iets te groot en massief, maar vooruit, Unesco zal wel een reden gehad hebben om dit stukje historie op hun lijstje te zetten), langs War Memorials en langs de Albert Docks. Allemaal mooi en lekker zo in het zonnetje een wandelingetje langs het water. Terug in de garage kostte het ons enige moeite om a) de betaalautomaat en b) de uitgang te vinden, maar na een paar rondjes uiteindelijk toch gevonden. Door naar de Liverpool'Cathedral, de grootste cathedraal van Groot Brittannie. Nou groot was'ie zeker, mooi niet echt, een beetje kaal. We stappen de auto maar weer in en gaan dwars door Wales naar Caernarfon, om daar het mooie kasteel te bezoeken. Dit was echt inderdaad nog een typisch oud kasteel mar slotgracht en kantelen. Erg mooi om te zien. Hier is ook Charles, de prince of Wales geinaugureerd. Helaas begint het nu een beetje te miezeren, dus gaan verder naar Betws-y-Coud, hoe je dat uitspreekt weten we nog steeds niet echt. Trouwens alles staat hier tweetalig aangegeven en dat Welsh....man wat een taal! Heel veel medeklinkers achter elkaar en lijkt totaal niet op Engels. De rit brengt ons dwars door Snowdonia, een super mooi national park. Alleen het regent, dus stoppen we nergens, want foto's maken lukt toch niet echt. Behalve in het dorp, hier zouden mooie watervallen te zien zijn. Betws-y-Coud is meer een supertoeristisch dorpje met vele B&Bs, guesthouses, restaurantje, souvenirshops en barretjes, waar busladingen (in ieder geval vandaag) Engelse bejaarden worden gedropt. Die waterval was meer een stroomversnelling in een wat kolkend riviertje. S'zomers schijn je hier super mooie wandel trails te kunnen maken, dus we moeten hier nog maar een keer met mooi weer terug komen. We pakken de snelweg naar ons hotel in Lancaster, hier zouden we iets voor zes uur zijn, zodat we relax konden inchecken en relax op zoek konden gaan naar een Engelse pub voor ons avondeten. Helaas moeten we lansg allerlei grote plaasten (Liverpool, Manchester, Blackpool etc) in de spits....en er is een ongeluk gebeurd, dus staan we fijn een uur muur- en muurvast op de snelweg!! Hebben we nog nooit gehad, echt gewoon geen centimeter opschieten! Erik de motor maar uitgezet en dan maar wachten. Eindelijk gaan we weer een beetje rijden en moeten we van 8 banen inschikken naar 2, dat duurt dus nog wel even. Gelukkig zijn er altijd van die (met name BMW, volkswagen en audirijders), die gewoon al die kilometers lang en die rode kruizen boven de weg negeren en op het allerlaatste moment toch invoegen. Grappig is dat Jantine als bijrijder, wel apart aangekeken wordt, omdat ons stuur aan de andere kant zit. Gelukkig bereiken we moe rond 19.30 uur ons hotel in Lancaster. Checken snel in en willen die Engelse pub wel vinden, want we hebben berehonger. En dat laatste overstemd: we ploffen neer in de eerste de beste tent die er een beetje uitzit en zo eten we vanavond pizza. Deze was niet echt superlekker, maar wel supergoedkoop. Terug in ons hotel ff uitrusten. |
Zondag 2 november 2014 Vanacht ons rot geschrokken, want rond een uur of 1.00 ging het brandalarm in ons hotel af!!! Eerst denk je nog, wat is dit, maar een vlugge blik op de gang, leerde ons dat we toch echt moesten evacueren. Dus snel broek en trui over pyamaatje aan en naar buiten. Apart om te zien, hoe iedereen daar half aangekleed stond. Erik redde gelukkig eerst zijn fotocamera en zijn tablet, volgens mij stond Tinus op plan b, mmmm. Het bleek te gaan om iemand die probeerde in zijn kamer te roken, dus we konden vrij snel weer naar binnen en uiteindelijk toch goed geslapen. Eerst Bristol nog een beetje verkennen, naar de Clifton suspension bridge, een oude hangbrug over de rivier de Avon, uit 1831. Met dit uitzicht lekker ontbeten. Verder naar de SS Brittain, het allereerste schip met een metalen romp in de wereld. Helaas was dit nog niet open en tijd om daarop te wachten hadden we niet, dus met een half fotootje verder de auto in. Op pad naar Bourton-on-the water, dit is een pittorest ouderwets Engels dorp, ook wel het "Venetie van Brittain" genoemd, omdat er allelei watertjes door het dorp lopen. Grappig om te zien, maar je bent er ook zo doorheen. Hier hebben we trouwens ook de meest smerige jus d'orange ooit op en daar hebben we er helaas twee van gekocht, brrr!!! Door naar Stratford-upon-Avon, waar alles Shakespeare ademt. Hier is hij geboren, heeft hij gewoond, is hij getrouwd, schreef hij al zijn verhalen en ligt hij begraven. We hebben al die plekken bezocht. Best grappig om te zien en wie kent al zijn verhalen nou niet. Of zoals 1 van die gidsen zei: wat zou de Engelse litteratuur zijn zonder Shakespeare, 1 van de allergrootste schrijvers ter wereld. We stappen de auto in en gaan naar Chester. Hier willen we bij daglicht nog aankomen, wat best lastig is met die kilometers wegwerkzaamheden die je hier overal ziet!! Aan iedere weg wordt wel gewerkt, maar we hebben nog niemand daadwerkelijk ook echt zien werken! En we hebben erg lang achter 2 stomme vrachtauto's gezeten en die provinciale wegen hier zijn allemaal 1-baans wegen, vol bochten, rotondes en stoplichten, dus inhalen was erg lastig. Maar Erik wordt een echte internationale chauffeur en is hartstikke goed in links rijden geworden, dus halen we ze toch in. Toch nog net op tijd Chester bij daglicht gehaald. Hier ligt de 'oudste shoppingstreet van Great Brittain', genaamd de Rows en stamt uit de Middeleeuwen. Nou hadden we dit ons iets anders voorgesteld. Het zal ongetwijfeld oud zijn, maar is nu allemaal ingenomen door moderne zaken en eettenten. Toch nog wat mooie foto's van de gevels gemaakt. Lekker gedineerd in zo'n soort oude catacombe, bij een kip-restaurant Nando's, best spicy die sausjes he Erik. Door langs Liverpool, naar onze eindbestemming van de dag: ons hotel in Childer Thornton. Onze kamer is nieuw en het is er goed toeven. Nu blogje typen, biertje en chipje snaaien en zo maar eens gaan slapen. |
Zaterdag 1 november 2014 Dag 1 van onze roadtrip door het Verenigd Koninkrijk. Oftewel: helaas op een zaterdagochtend na maar een paar uurtjes slaap vroeg op, want we moesten de ferry in Calais op een bepaalde tijd halen. Alles in die kofferbak en die eerste 300 kilometer zaten er zo op. Door twee douanes (eerst de Franse en dan de Britse, 2x je paspoort laten zien), die letterlijk een meter na elkaar zaten, mochten we toch aan boord. Anderhalf uur varen en een uurtje jonger, kwamen we aan in Dover. Meteen de eerste afrit gemist, ojee, begint al goed. Gelukkig ligt Engeland bezaaid met rotondes, zo ongeveer om de 500 meter, dus vol rondje gereden en we zaten weer op de goede weg. Jammer dat Tinus d'r auto enkel kilometers per uur aangeeft, hoeveel was een mile nu ook alweer? We zien ergens een bordje dat zegt 50 miles = 95 km, dus we berekenen dat 70 miles/uur, zo'n 112 kilometer/uur is en we hopelijk dus niet al te vaak geflitst gaan worden. Even wennen hoor dat links rijden, zeker met rotondes! Erik volgt niet altijd zijn baan, dus soms beetje rare capriolen. De volgende 390 km zitten er ook weer op, dus aankomst in Bath. We zitten een beetje op hete kolen, want om 16.30 uur sluiten de kassa's van de Romeinse baden en die willen we nog wel zien. Gelukkig waren we er om 16.15 uur. Mooie baden, veel leuke foto's gemaakt van allerlei verschillende baden, wat standbeelden, wat mozaik, en een natuurlijke hot water spring. Naast de baden, ligt nog Bath Abby, een oude kerk die we ook meepakken. Terug door de leuke winkelstraten, nog even wat ponden gepint, dat betaald wat makkelijker. De auto de parkeergarage weer uitrijden, heeft heel wat voeten in de aarde, aangezien er een belangrijke rubgbymatch in de buurt schijnt gaande te zijn. We doen er welgeteld 48 minuten over van starten van de auto, tot het zien van daglicht buiten de garage! Inmiddels pikkedonker en van straatverlichting hebben ze hier nog nooit gehoord, gaan we op pad naar ons hotel in Bristol. De exacte lokatie van deze Premier Inn was nog best even lastig en op de rotonde voor de deur waren we zo enthousiast dat we hem eindelijk zagen, dat we bijna plat gereden waren door een grote witte vrachtwagen van rechts!!! Ingecheckt en onze spullen op de kamer gedropt. Naast ons hotel zit nog een hamburgerachtig restaurant, wat er best goed uit ziet. Veel honger hebben we niet, dus we bestellen samen 3 starters en het is best goed binnen te houden. Nu op de kamer even uitrusten, terwijl de 1 dit blogje typt en de ander de route voor morgen aan het aanpassen is. |